Verdicchio (druivenras)

Verdicchio bianco is een wit druivenras uit de Marken, meteen ook het meest aangeplante ras in de regio. Het is een heel oud ras, en hoewel het al eeuwen voorkomt in de Marken, is de geboorteplaats heel waarschijnlijk Veneto, van waaruit het dan naar het zuiden is verspreid in de 15de eeuw.

Verdicchio is een druivenras dat zich niet gemakkelijk in een hokje laat plaatsen. Je vindt er immers zowel lichte, neutrale wijnen van die geen enkel contact met hout hebben gehad, als wat vollere, fruitige maar strakke wijnen die enkele maanden houtlagering hebben gehad op Franse barriques. Ook het verouderingspotentieel verschilt enorm naargelang de wijn. De lichte, neutrale wijnen zijn bedoeld voor onmiddellijke consumptie, terwijl de beste wijnen gemakkelijk 8 à 10 jaar flesrijping aankunnen.

Het prachtige aan dit sublieme druivenras is de constante elegantie, die als een rode draad door alle wijnen loopt, zelfs wanneer het gaat om de meest volle en gestructureerde wijnen. Mineraliteit, zalvend fruit en frisse zuren, alles zit erin…

De druif Verdicchio wordt al sinds honderden, zoniet duizenden jaren verbouwd in de heuvels landinwaarts van Ancona in de richting van de bergen en de grens van Umbrië. Van daaruit heeft hij zich verspreid naar andere delen van Centraal Italië, hoewel nooit met hetzelfde succes als in zijn thuisstreek. In het midden van de twintigste eeuw bezweek de Verdicchio in Marche zelfs bijna onder het succes van de Trebbiano Toscano wiens productiviteit in deze op volume gebaseerde tijd de voorkeur van vele producenten wegdroeg.

De Verdicchio kon de wijnboeren in de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw gewoonweg niet voldoende opbrengsten opleveren. Redenen hiervoor waren verouderde cultivatie methoden (o.a. het opbinden aan bomen) en bepaalde systemen die verkeerdelijk werden opgenomen in het specialisatieproces.

Gelukkig zette het ontwikkelingsagentschap van de Marche streek zich achter de lokale held en ontwikkelde, steunde en financierde – in sommige gevallen – snoeisystemen die de neiging van de wijnstok tegengingen om aan de eerste knoppen onderaan de stok geen fruit te groeien. Het werkte. Trebbiano blijft voorkomen in de wijngaarden, maar gelukkig minder veelvuldig dan de Verdicchio. Een eigenschap van Verdicchio, wiens naam zoals vele andere variëteiten is gebaseerd op het Italiaanse woord ‘verde’ (groen), is de intense groen kleur van de druiven bij oogsttijd, hoewel ze lichte kopertint kunnen vertonen.

Dit zou volgens enkele geschiedkundigen verklaard kunnen worden door het bestaan van twee sub-variëteiten, de één groenachtig van kleur met een vaste tros, de andere met gouden tinten en een lossere tros. Verscheidene ondersoorten lijken deze bewering te bevestigen, zoals de Verdicchio Bianco, Verdicchio Verde, Verdicchio Giallo en Verdicchio Vero.

De smaak neigt natuurlijk meer naar appelgroen waar de druif vroeg geplukt wordt, terwijl die groene scherpheid bij latere oogst kan overgaan in honingachtige boterigheid, zeker wanneer de productie beperkt blijft met aanzienlijk rijke extracten.

Vandaag wordt de Verdicchio steeds meer beschouwd als meest karaktervolle inlandse witte wijn van Italië. Enkele zeer goede wijnen worden de laatste tijd op markt gebracht die deze mening staven. Onder de juiste omstandigheden is Verdicchio ook een wijn die flink wat ouderdom kan vergaren. Tussen haakjes, het is niet enkel de wijn die makkelijk ouder kan worden! Bewoners van Ancona zijn er gek op om te pochen met het feit dat hun provincie de hoogste gemiddelde ouderdom onder de inwoners heeft in Italië. Ze voegen daaraan toe dat in Ancona per hoofd ook het meeste wijn wordt gedronken, waarvan zelfs het meeste witte wijn! Daar gaat de theorie dat enkel rode wijn goed voor de gezondheid zou zijn…

De amphora-vorm van de fles van de Verdicchio heeft de wijn in de na-oorlogs periode heel wat bekendheid (of is het beruchtheid) verschaft, hoewel deze gimmick later zorgde voor een eerder negatieve, goedkope perceptie van wijn in dit soort flessen. Eerder serieuze producenten distantiëren zich nu al jaren zo’n marketing uitvindingen om de aandacht meer te richten op wat er in de fles zit. Tot op zekere hoogte zijn ze erin geslaagd de gangbare mening om te vormen dat de Verdicchio een goedkopere wijn moet zijn, hoewel voor de topwijnen op basis van Verdicchio nog steeds niet dezelfde prijzen worden geaccepteerd als de prijzen die men voor top-Chardonnays kan vragen. Of de Verdicchio zich zal manifesteren als de super ster onder de witte wijnen, zoals sommigen beweren, zal de toekomst uitwijzen.

De Verdicchio heeft minstens wel al bewezen dat ze veelzijdig is en goede tot uitstekende wijnen levert in allerlei stijlen, als aperitief, sprankelend, als passito en natuurlijk ook als uitstekend-bij-vis-passende wijn.

Er bestaan slechts twee DOC’s, die beide een minimum van 85% Verdicchio moeten bevatten: de Verdicchio Castelli di Jesi en de Verdicchio di Matelica., ieder in verschillende stijlen. De Castelli di Jesi, de grootste van de twee in volume, bevat ook een Classica-zone, die zowat drie kwart van de totale productie uitmaakt. Zoals te verwachten bezit de Castelli di Jesi dan ook de grootste verscheidenheid aan stijlen en, misschien op een enkele uitzondering na, ook de iets verfijndere en beter gebalanceerde wijnen aan de top, hoewel ook het merendeel aan goedkopere wijnen uit deze appellatie voortkomen.

Gebruik:
Binnen de Marken schittert deze druif binnen de appellaties Verdicchio dei Castelli di Jesi (Riserva) en Verdicchio di Matelica (Riserva).

Soort:
Wit

Producten op basis van dit druivenras

GET YOUR EMAIL UPDATES

Email